Κυδώνια τα χρυσά, χνουδωτά φρούτα του χειμώνα, λένε πως τα κυδώνια, είναι το φρούτο που συμβολίζει την αφοσίωση, την ερωτική πίστη, πως είναι ο «απαγορευμένος καρπός», η ομορφιά, η αμαρτία… ο έρωτας…

Ας φτιάξουμε όμως το γλυκό, καθαρίζουμε τα κυδώνια όπως τα μήλα και τα ρίχνουμε σε μια λεκάνη με νερό, που έχουμε βάλει χυμό από ένα λεμόνι για να μην μαυρίσουν, αμέσωςμετά τα κόβουμεμακρόστενακομματάκια και τα ζυγίζουμε, όσο βάρος έχουν τα κυδώνια, άλλη τόση ζάχαρη θα χρησιμοποιήσουμε.

Τα βάζουμε μέσα στην κατσαρόλα σε στρώσεις, κυδώνια ζάχαρη, κυδώνια ζάχαρη, επίσης βάζουμε μέσα ένα κλαδί φρέσκιας αρμπαρόριζας για να δώσει το άρωμά της, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και τα αφήνουμε μέχρι την επόμενη μέρα να βγάλουν τα υγρά τους.

Για ένα κιλό κυδώνια και ένα κιλό ζάχαρη κι αφού τα κυδώνια βγάλουν τα υγρά τους την επόμενη μέρα, θα χρειαστεί να συμπληρώσουμε δυο ποτήρια νερό περίπου, για να ξεκινήσει ο βρασμός, θα το δείτε και τ αφήνουμε να βράσουν για μισή ώρα περίπου μέχρι να μαλακώσουν,αν τα κυδώνια είναι σκληρά τα βράζετε λίγο περισσότερο, πάντα σε μέτρια θερμοκρασία.

Όταν το σιρόπι αρχίσει να δένει, τότε βάζουμε μέσα τον χυμό ενός λεμονιού, συνεχίζοντας τον βρασμό για το δέσιμο του σιροπιού, εκείνη την ώρα, ρίχνουμε και τα αμύγδαλα, αφού τα καβουρντίζουμε ελαφρώς,

Δεν θα σας πω για την αποστείρωση των βάζων και αλλά τέτοια,τα βάζα που φυλάσσω τα γλυκά είναι γυάλινα, καλά πλυμένα και όπως τα γλυκάείναι καυτά τα βάζωμέσα, τα κλείνω, τα γυρίζω ανάποδα μέχρι την επόμενη μέρα και ποτέ μα ποτέ δεν μου έχειχαλάσειγλυκό η μαρμελάδα.