Του Νίκου Σίμου

Ο «λεφτά υπάρχουν», αμετανόητος, ξανακτύπησε. Θα τα βρούμε, είπε, από τις μεταρρυθμίσεις, που ο ίδιος δεν έκανε αφήνοντας να περάσει ενάμισυ χρόνος διακυβέρνησης σε παχυλή αδράνεια, αλλά και επεκτείνοντας την σπατάλη που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο ελλείμματα και χρέος. Eκείνο που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου συνεχίζει να πολιτεύεται ψευδόμενος και να μην αισθάνεται καν την ανάγκη να απολογηθεί για το κακό που έκανε στην χώρα.

Επιχείρησε να παρακάμψει την υπόγεια συμφωνία που έκανε με τον Στος Καν προκειμένου να μπει στην Ελλάδα το ΔΝΤ λέγοντας ότι τις επαφές αυτές τις είχε δημοσιοποιήσει, όταν ο ίδιος ο Στρος Καν ήταν που τον «κάρφωσε» για τις επαφές που είχαν και, το περιεχόμενό τους. Δηλαδή τον εναγκαλισμό με το ΔΝΤ.

Η αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου ΟΥΔΕΠΟΤΕ διαπραγματεύτηκε. Ένα απλό παράδειγμα γιατί ο κ. Παπανδρέου προτίμησε την τροϊκανή κατοχή. Στη συνάντηση Ομπάμα- Μέρκελ, το 2011, αμφότεροι με δηλώσεις τους έδειξαν ότι φοβόνταν το ενδεχόμενο ενός οικονομικού τσουνάμι διεθνώς αν κατέρρεε, οικονομικά, η Ελλάδα. Ειδικότερα ο Αμερικανός Πρόεδρος προειδοποίησε για καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία αλλά και την αμερικανική οικονομία αν υπάρξει στην Ευρωζώνη ένα «ανεξέλεγκτο σπιράλ» και χρεοκοπία σε κάποιο κράτος. Είχε δηλώσει μάλιστα ότι η (για την εποχή εκείνη αναιμική αμερικανική ανάπτυξη) εξαρτιόταν από μία λύση στα προβλήματα της Ελλάδας! 

Κατά δε την Μέρκελ, «αν μία χώρα είναι σε κίνδυνο και κατά συνέπεια κινδυνεύει όλο το ευρώ, είναι στο συμφέρον κάθε μίας χώρας να δει ότι δεν πρέπει να κινδυνεύσει η κοινή νομισματική περιοχή».

Ερώτημα: Ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε, τάχα μου, τις διεθνείς συνέπειες που επεσήμαναν Μέρκελ και Ομπάμα από τυχόν ελληνική χρεοκοπία; Και με βάση αυτή την πραγματικότητα δεν θα ώφειλε να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους που και το χρέος θα καθίστατο εξοφλήσιμο και ο λαός δεν θα σήκωνε τόσο δυσβάστακτο βάρος; Προτίμησε όμως το ΔΝΤ.

Σε συνέντευξη που έδωσε είχε, ακόμη, ο απερίσκπεπτος πρώην πρωθυπουργός το θράσος να ζητήσει ΤΩΡΑ debate με τον Κώστα Καραμανλή! Οι δυό τους. Προφανώς έχει ξεχάσει ότι τα δάνεια που έπαιρνε η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν για να εξοφλεί τις υποχρεώσεις με τις οποίες είχε δέσει την Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ της προηγούμενης οκταετίας, στην κυβέρνηση του οποίου μετείχε ως αμέριμνος κληρονόμος ο Γιώργος Παπανδρέου.

Το ανέκδοτο της υπόθεσης είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, το κόμμα του οποίου κινδυνεύει να μη μπει στη Βουλή, θέτει και όρους κάτω από τους οποίους θα συνεργαζόταν σε μία κυβέρνηση συμμαχική, επιμένοντας και πάλι για δημοψηφίσματα εξ αιτίας των οποίων τον «τσαλάκωσαν» στην Ευρώπη και στο πρόσωπό του «τσαλακώθηκε» και η Ελλάδα.
Υπερφίαλος και διεκδικώντας κληρονομικώ δικαιώματι το ΠΑΣΟΚ, ο άνθρωπος που λόγω ονόματος και μόνον αναδείχτηκε από αφελείς και ρομαντικούς ψηφοφόρους, διέσπασε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του από γινάτι. Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Όμως τυχόν σύγκρισή του με τον Παπανδρέου ειναι συντριπτική, υπέρ του. Δεν θα πει η στήλη στους ψηφοφόρους του ελληνικού σοσιαλισμού τι θα κάνουν, διότι δεν είναι αυτή η αρμοδιότητά της. Έχουν ασφαλώς τη δική τους ζυγαριά και μπορούν να κρίνουν ποιος, ακόμη και με τα λάθη του είναι ο καλύτερος και ποιος με την ανικανότητά του είναι ο χειρότερος...