Άνευ ειδικής τεκμηρίωσης και σχετικής επιχειρηματολογίας φαντάζει ο ισχυρισμός του Συλλόγου Ειδικευομένων Ιατρών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ – “Δαφνί”), στη σχετική ανακοίνωσή του για το υπό κατάρτιση νομοσχέδιο, το οποίο προετοιμάζει εδώ και καιρό ο υφυπουργός Υγείας, Δημήτρης Βαρτζόπουλος, για την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας.

Ο Σύλλογος κάνει, μεταξύ άλλων, λόγο για προσπάθεια αποδυνάμωσης και κατάργησης των δημοσίων δομών Ψυχικής Υγείας, ενώ κατηγορεί τον Δημήτρη Βαρτζόπουλο και την κυβέρνηση για προσπάθεια... αποσύνδεσης της Ψυχικής Υγείας από το ΕΣΥ της χώρας μας.

Η ανακοίνωση του  Συλλόγου Ειδικευομένων Ιατρών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής



“Στο Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας εντάσσονται το σύνολο των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων ψυχικής υγείας, τόσο οι ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, ΑΜΚΕ και ΜΚΟ, όσο και οι υπηρεσίες που παρέχονται από ιδιώτες συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ. Η αυτόνομη διοικητική οργάνωση του συνόλου των ψυχιατρικών κλινικών αντικαθίσταται από ένα νέο αποκεντρωμένο μοντέλο συντονισμού της λειτουργίας τους, μέσω της δημιουργίας νέων διοικητικών θέσεων εντός των ΥΠΕ. Επιπλέον, το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής “Δαφνί” και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης καθώς και οι διασυνδεόμενες με αυτά δομές καταργούνται ως οργανισμοί. Αυτό, σε συνδυασμό με τον αναντίστοιχα μεγάλο φόρτο περιστατικών σε σχέση με την ακραία υποστελέχωση τους, οδηγεί μαθηματικά είτε στο οριστικό κλείσιμο τους, είτε στην μετατροπή τους σε νέα άσυλα "αποθήκες ψυχών ".

Η αποσύνδεση της ψυχικής υγείας από το ΕΣΥ αποτελεί την αιχμή του δόρατος της επίθεσης της κυβέρνησης, η οποία με αυτό τον τρόπο διακρίνει τον ψυχικά ασθενή από τους υπόλοιπους, επικυρώνοντας το στίγμα της ψυχικής νόσου και τον αντιμετωπίζει ως πολίτη β’ διαλογής, που αποτελεί μια δημοσιονομική “μαύρη τρύπα”, αφού δεν είναι αρκετά παραγωγικός και χρήσιμος για την κοινωνία.

Επιπλέον αυτή η κατάσταση δημιουργεί επισφαλείς σχέσεις εργασίες, επιτρέποντας εύκολες μετακινήσεις και ως επακόλουθο, υποστελεχώσεις δημοσίων δομών προς όφελος των ιδιωτικών, που θα διαχειρίζονται μέρος της κρατικής χρηματοδότησης των νοσηλίων μέσω του ΕΟΠΥΥ. Αυτό οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση των δημόσιων ψυχιατρικών δομών και έτσι λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας με οικονομική ευχέρεια, θα εισπράττουν ποιοτικότερες υπηρεσίες ψυχικής υγείας

στους ιδιωτικούς φορείς, από εκείνους που θα απευθύνονται στις πλέον εξαθλιωμένες, υποστελεχωμένες δημόσιες δομές, καθιστώντας την ψυχική υγεία προνόμιο των λίγων και όχι δικαίωμα όλων.

Στο νομοσχέδιο επίσης περιγράφεται η δημιουργία νέων δομών και η ένταξή τους στον ΕΔΥΨΥ με ελάχιστα και ελαστικά κριτήρια, ενισχύοντας έτσι τη σύσταση δομών με δυνητικά εφήμερη λειτουργία, η οποία θα άγεται με κίνητρο την εύκαιρη κρατική χρηματοδότηση και όχι με στόχο την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας για όλο το λαό.

Αντίθετα δεν φαίνεται να υπάρχει προτεραιοποίηση της στελέχωσης και της δημιουργίας νέων δημόσιων δομών κοινοτικής ψυχιατρικής. Αυτό οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση της πρωτογενούς πρόληψης και παρέμβασης στην κοινότητα, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις περιπτώσεις που φτάνουν στο σημείο να χρήζουν ακούσιας ψυχιατρικής εξέτασης και ενδεχομένως νοσηλείας. Έτσι διαιωνίζεται ο φαύλος κύκλος επανεισόδου των ασθενών στα Νοσοκομεία και διαταράσσεται η θεραπευτική πορεία τους με την επιστροφή τους στην κοινότητα, όπου δεν υπάρχει επαρκές υποστηρικτικό δίκτυο, δημιουργώντας έτσι το γνωστό φαινόμενο της “περιστρεφόμενης πόρτας””.