Στην είδηση με το θαύμα της εικόνας του Εσταυρωμένου που άνοιξε τα μάτια και κουνούσε τα χείλη του αναφέρθηκε ο πατέρας Δημήτρης, ο οποίος είπε ότι και ο ίδιος έγινε μάρτυρας. Ο ιερέας της εκκλησίας των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού, Δημήτριος Λουπασάκης, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής, εξήγησε τι συνέβη με την εικόνα του Χριστού στο Ειρηνοδικείο Αθηνών στις 23 Απριλίου του 1987.
Τότε, δεκάδες πιστοί έσπευσαν στα δικαστήρια προκειμένου να προσκυνήσουν την εικόνα, μετά τη μαρτυρία μίας υπαλλήλου ότι η εικόνα του Χριστού άρχισε να κουνιέται και έκανε ένα δυνατό θόρυβο.

«Όταν κινήθηκε η εικόνα του Ειρηνοδικείου που βρίσκεται ο Χριστός με το αγκάθινο στέφανο στον Άγιο Κωνσταντίνο στην Ομόνοια και τότε έγινε μεγάλος σάλος. Διότι την ώρα που γίνονταν οι δίκες κινιόταν το αγκάθινο στεφάνι, το στόμα και ανοιγόκλειναν τα μάτια του Κυρίου. Έγινε σάλος και επήγα και εγώ να το δω», ανέφερε ο πατήρ Δημήτριος.

Και συνέχισε: «Πολλοί άνθρωποι έλεγαν: “Να, τώρα κουνάει τα μάτια του, να, τώρα ανοιγοκλείνει τα χείλια του”. Άλλοι αισθάνονταν ευωδία και όλοι έβλεπαν. Εγώ δεν έβλεπα. Αλλά ήταν και δύο τρεις συνάδελφοί μου ιερείς που ούτε και αυτοί έβλεπαν. Ήρθε μία γερόντισσα από πίσω και μας λέει: “Πατέρες, δεν βλέπετε τώρα;” Αλλά εμείς δεν βλέπαμε».

Όπως εξήγησε ο πατήρ Δημήτρης, τότε άρχισε να δακρύζει ο ίδιος μέσα στο προσκυνητάρι όπου είχε μεταφερθεί η εικόνα. «Εκείνη τη στιγμή άρχισαν να τρέχουν τα μάτια μου δάκρυα, τόσα δάκρυα που ξέσπασε και με άκουσε όλη η Εκκλησία: Χριστέ μου, πόσο αμαρτωλός είμαι για να μην μπορώ να δω τα μάτια σου να κουνιούνται και τα χείλη σου να ανοιγοκλείνουν. Το έκανε αυτό ο Χριστός για να με πλησιάσει ακόμα περισσότερο και να μου πει: “Είμαι δικός σου. Είσαι στην καρδιά μου”. Έτσι τον κατάλαβα διότι όταν γονάτισα και προσηλώθηκαν τα δακρυσμένα μάτια μου στην αγία εικόνα, τότε άρχισε τόσο δυνατά να κουνάει τα μάτια του και τόσο δυνατά να ανοιγοκλείνει το στόμα του και το αγκάθινο στεφάνι λες και ήταν ζωντανά τα αγκάθια και έτρεχε αίμα από το μέτωπό του», είπε ο πατήρ Δημήτρης.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα On Time