Η παρουσίαση προχθές στην Επιτροπή Εξοπλιστικών της Βουλής από τον υπουργό Εθνικής Αμύνης, Νικόλαο Παναγιωτόπουλο, της συμπληρωματικής αποκτήσεως 3 νέων υπερσύγχρονων ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων MH-60R (=Romeo) για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών του Πολεμικού μας Ναυτικού, μαζί με μερικά άλλα προγράμματα -που δεν είναι όμως της παρούσης- σηματοδοτεί ορισμένα πράγματα για το παρόν και το μέλλον του.

Καταρχάς να σημειώσουμε ότι ήδη το ΠΝ έχει αγοράσει 4 ελικόπτερα της συγκεκριμένης εκδόσεως, έναντι 215 εκατ. ευρώ, το πρώτο από τα οποία αναμένεται βάσει της συμβάσεως στο δεύτερο ήμισυ του τρέχοντος έτους 2021, ενώ η πρώτη αυτή σύμβαση για τα 4 αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2022.

Με τον τρόπο αυτό και με την ενεργοποίηση ουσιαστικώς του «δικαιώματος προαιρέσεως» (option) της πρώτης συμβάσεως με την απόκτηση και των τριών επομένων, το ΠΝ αποκτά έναν ομοιογενή στόλο 7 ελικοπτέρων Romeo στα οποία αν προστεθεί ο ήδη υπάρχων και επιχειρών για πολλά χρόνια στόλος των 11 ελικοπτέρων S-70B-6 Aegean Hawk της Sikorsky, που είναι η προηγούμενη έκδοση του ίδιου ελικοπτέρου, τότε το ΠΝ στο εγγύς μέλλον θα έχει έναν σχεδόν απολύτως ομοιογενή (θα διαφέρει μόνο σε κάποια εκ των ηλεκτρονικών συστημάτων) στόλο 18 ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων για να αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή που θα έλθει στο «πρόσωπο» των 6 σύγχρονων υποβρυχίων Type-214AIP, τέσσερα από τα οποία διαθέτει ήδη εδώ και μία δεκαετία το ΠΝ. Όμως η τουρκική απειλή είναι γνωστή, ορατή και το ΠΝ φροντίζει εγκαίρως να την αντιμετωπίσει.

Επιπρόσθετα των προαναφερθέντων, η ύπαρξη αυτού του συμπαγούς στόλου ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων σημαίνει πάρα πολλά σε θέματα εκπαιδεύσεως, τυποποιήσεως, συντηρήσεως αυτών καθώς σιγά – σιγά το ΠΝ θα αρχίσει να αποσύρει τα αξιόπιστα μεν, αλλά παλαιάς τεχνολογίας και ηλικίας ΑΒ-212. Εδώ να σημειώσουμε ότι υπάρχουν σκέψεις για τη διατήρηση κάποιων εξ αυτών (3-4 λένε οι φήμες) προκειμένου να εκτελούν αποστολές συνδέσεως ή μεταφοράς επιτελών από την ξηρά στα πλοία του στόλου εν πλω, χωρίς να καταπονούνται και να γράφουν ώρες πτήσεως για τέτοιες αποστολές τα άλλα υπερσύγχρονα ελικόπτερα του Στόλου.

Μία ακόμα παράμετρος της αποκτήσεως των ελικοπτέρων αυτών είναι και το γεγονός ότι είναι τα ίδια ακριβώς ελικόπτερα που χρησιμοποιεί το Αμερικανικό Ναυτικό και έτσι μπορεί να υπάρχει διαλειτουργικότητα μεταξύ των δύο στόλων (ελληνικού/αμερικανικού) αν αυτό απαιτηθεί, στη Σούδα και αλλού. Είναι μία παράμετρος που εξετάζεται πολύ σοβαρά από όσους αυτή τη στιγμή συζητούν το ζήτημα της ανανεώσεως της νέας αμυντικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών.

Τελευταίο αλλά όχι έσχατο, η απόκτηση των τριών επιπλέον Romeo στην τιμή των 4 που προηγήθηκαν, που ουσιαστικά είναι το κόστος για τρία, για αρκετούς αναλυτές μπορεί να σημαίνει και μία στρατηγική απόφαση του ΠΝ και γενικότερα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης προς την αμερικανική πρόταση για το πρόγραμμα των 4 νέων φρεγατών, καθώς το αμερικανικό ελικόπτερο αυτό είναι απολύτως «συνδεδεμένο» με την αμερικανική πρόταση για τη φρεγάτα ως ένα ενιαίο οπλικό σύστημα.

Προσοχή για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Δεν λέμε ότι το ελικόπτερο λειτουργεί μόνο με τις αμερικανικές φρεγάτες, καθώς τυπικώς μπορεί να λειτουργήσει και με άλλες προτάσεις, όμως με την αμερικανική είναι ένα ενιαίο οπλικό σύστημα, κάτι που πολλοί θεωρούν και ως ένα είδους «καμπανάκι» για τη μελλοντική εξέλιξη του προγράμματος των φρεγατών.
Το αν επαληθευτούν βεβαίως αυτοί θα το ξέρουμε – ελπίζεται – σύντομα.