Πλήρης ημερών, σε ηλικία 98 ετών, έφυγε ένα σπουδαίος πολεμιστής, από τους πρώτους ΛΟΚατζήδες, γιός Μακεδονομάχου και πατέρας Αρχηγού Στόλου, ο Ιωάννης Κωνσταντίνου Μαζαράκης- Αινιάν.

Η ανακοίνωση του θανάτου του από φυσικά αίτια έγινε μέσω της σελίδος στο Facebook του «Εθνικού Ιστορικού Μουσείου», του οποίου ο εκλιπών υπήρξε για 40 χρόνια η «ψυχή» και η κινητήριος δύναμή του.

«Xτες, 19 Φεβρουαρίου 2021, έφυγε από τη ζωή ο Ιωάννης Κ. Μαζαράκης – Αινιάν, ο άνθρωπος που το όνομά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Από τη θέση του Γενικού Γραμματέα κυρίως, υπήρξε η ψυχή της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος για πάνω από 40 χρόνια. Ευπατρίδης, ευγενής, ακατάβλητος, συχνά αντισυμβατικός, γεμάτος γνώση, ζωντάνια και χιούμορ, στάθηκε για όλους εμάς στο Μουσείο δάσκαλος, εμπνευστής και στήριγμα. Του χρωστάμε πολλά. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Ο Ι. Κ. Μαζαράκης-Αινιάν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923. Κατά την Κατοχή εργάστηκε στο δίκτυο πληροφοριών θαλάσσης του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής και κατατάχτηκε εθελοντής στην ΙΙΙ ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία (Ρίμινι). Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων το 1947. Διετέλεσε νομάρχης Καστοριάς από το 1962 και παραιτήθηκε τον Απρίλιο 1967. Το 1977-1979, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την είσοδο της Ελλάδος στην ΕΟΚ, διηύθυνε το ελληνικό Γραφείο Τύπου στις Βρυξέλλες. Γενικός Γραμματέας της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο) από το 1979, υπήρξε πολυγραφότατος στον τομέα της νεότερης ελληνικής ιστορίας» σημειώνεται στη σελίδα του Μουσείου στο Facebook.

Να προσθέσουμε εμείς μερικά στοιχεία που δεν αναφέρονται στην προαναφερθείσα ανακοίνωση, καθώς ο εκλιπών υπήρξε ένας από τους πρώτους αξιωματικούς των Λόχων Ορεινών Καταδρομών (ΛΟΚ), όταν αυτοί πρωτοσχηματίστηκαν το 1947 στη διάρκεια του αιματηρού Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, όπου εντάχθηκε σε αυτούς, όπως και πολλοί – σχεδόν το σύνολο – των συμμαθητών του της Τάξεως 1947 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, ευθύς μετά την αποφοίτησή τους από τη Σχολή. Επίσης υπήρξε και ένας από τους πιο παρασημοφορημένους αξιωματικούς για την πολεμική του δράση, καθώς τιμήθηκε ΕΠΤΑΚΙΣ (7) με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, ενώ έλαβε επίσης τέσσερις φορές τον Πολεμικό Σταυρό και άλλες δύο φορές το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων. Παρά τη λαμπρή πολεμική του δράση, δεν σταδιοδρόμησε για πολλά χρόνια στον Ελληνικό Στρατό, από τον οποίο έφυγε σχετικώς νωρίς, ασχολούμενος με το Μουσείο και τη συγγραφή ιστορικών βιβλίων και δοκιμίων, που ήταν η μεγάλη του αγάπη.

Ήταν γιός του Μακεδονομάχου Αντιστρατήγου Κωνσταντίνου Μαζαράκη – Αινιάν, ο οποίος έδρασε κατά τον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο «Καπετάν Ακρίτας», απελευθέρωσε την Αλεξανδρούπολη στη Θράκη, φτάνοντας στο βαθμό του Αντιστρατήγου και πατέρας του Αντιναυάρχου ε.α. Κωνσταντίνου Μαζαράκη –Αινιάν ΠΝ, της Τάξεως 1980 της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, εξαιρετικά έμπειρου πιλότου ελικοπτέρων του ΠΝ, κυβερνήτη πολεμικών πλοίων και διατελέσαντος Αρχηγού του Ελληνικού Στόλου. 

Ενδεικτικώς παραθέτουμε μερικά από τα βιβλία του Ιωάννη Κ.Μαζαράκη – Αινιάν, τα περισσότερα των οποίων έχουν εξαντληθεί.   

  • «Σημειώματα από τις Μονάδες Καταδρομών (1947-1949)», έκδ.ιδίου.
  • «Ιστορία της Ελληνικής Σημαίας», έκδ. Ιστορική & Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος (Ι&ΕΕΕ).
  • «Το Μακεδονικό ζήτημα και η γέννηση του νέου Μακεδονικού ζητήματος», έκδ. «Δωδώνη».
  • «Η Φιλική Εταιρεία», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • «Διάγραμμα της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • «Αγώνες του Νεότερου Ελληνισμού», έκδ. «Δωδώνη».
  • «Η Ιστορία της Ελληνικής Σημαίας», έκδ. Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου.
  • «Σημαίες Ελευθερίας – Συλλογή Εθνικού Ιστορικού Μουσείου», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • «Το νέο Μακεδονικό ζήτημα σήμερα», έκδ. «Δωδώνη».
  • «Ο Μακεδονικός Αγώνας. Με ένα χάρτη των Σχολείων της Μακεδονίας και εικόνες», έκδ. Δωδώνη».
  • «Η Είσοδος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον πόλεμο και η επιχείρηση της Καλλιπόλεως», έκδ. Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
  • «Τα ακρόπρωρα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • «Ο Μακεδονικός Αγών», έκδ. “Real News”.
  • «Τα Ελληνικά Τυπογραφεία του Αγώνα 1821-1827», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • «Ο Ναυτικός Αγώνας 1821-1830», έκδ. (Ι&ΕΕΕ).
  • Πολλές συμμετοχές σε συλλογικές εργασίες.