Την καταδίκη του Αρτέμη Σώρρα μόνο για το αδίκημα της απόπειρας απάτης σε βάρος του Δημοσίου πρότεινε η εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας.

Η εισαγγελέας τόνισε πως από την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε οικονομική ζημία, στοιχείο απαραίτητο για την ύπαρξη απάτης. Επίσης, ο Αρτ. Σώρρας, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, έδρασε όχι στο πλαίσιο μίας εγκληματικής οργάνωσης που ξέπλενε μαύρο χρήμα αλλά μόνος του.

Ταυτόχρονα, η εισαγγελέας ζήτησε την απαλλαγή από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν των 22 συγκατηγορουμένων του.

Σύμφωνα με την πρόταση της εισαγγελέως «ο Αρτ. Σώρρας κατά μόνος, καθώς μόνος αυτός υπέβαλε την πρόταση για τη δανειοδότηση της χώρας, παρέστησε ψευδή γενοτότα προκειμένου να αποκομίσει περιουσιακό όφελος. Να κριθεί ένοχος για απόπειρα απάτης κατά του Δημοσίου, καθώς δεν ολοκληρώθηκε η πράξη, ανεξάρτητα της βούλησής του, επειδή δηλαδή διαπιστώθηκε το ψευδές των ισχυρισμών του».

Όσον αφορά τα εξώδικα Σώρρα, επισήμανε πως «οι οφειλές ήταν ήδη ληξιπρόθεσμες κατά την κατάθεση των εξωδίκων. Οι επίμαχοι οφειλέτες αντιμετωπίστηκαν, όπως και οι υπόλοιποι. Η μόνη συνέπεια ήταν ότι έπρεπε να συγκεντρώσουν τις εξώδικες δηλώσεις. Δεν προκύπτει άμεση ζημία του Δημοσίου, καθώς δεν προέκυψε ότι οι φορολογούμενοι είχαν τη δυνατότητα να εξοφλήσουν και δεν το εκαναν».

Η εισαγγελέας εξήγησε πως ο Σώρρας κατέθεσε στη Τράπεζα της Ελλάδος αίτηση δανειοδότησης της χώρας ύψους 600 δισ. δολαρίων, με επιτόκιο 0,5% και αποπληρωμή τα 100 έτη, εφόσον υπήρχε εγγύηση με ομόλογα ελληνικού Δημοσίου.

Ωστόσο, η εν λόγω πρόταση μετά την έρευνα των δημοσίων υπηρεσιών προέκυψε όπως τόνισε η εισαγγελέας πως ήταν απάτη.

«Με έγγραφό του, το υπουργείο Οικονομικών ανέφερε ότι τα χρεωστικά ομόλογα είναι προϊόν απατης και συνιστούσε σε παραλήπτες να μην απαντούν σε τέτοιου είδους αλληλογραφίας» τόνισε, προσθέτοντας πως «Εγινε πολυεπίπεδος έλεγχος. Υπήρχε δυσπιστία στην πρόταση από το υπουργείο Οικονομικων. Ο Σωρρας παρουσίαζε ότι διέθετε τον πλούτο των 11 πλουσιότερων ανθρώπων παγκοσμίως».

Παράλληλα, προτεινε την πλήρη απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων από την πράξη της εγκληματικής οργάνωσης, με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψε η δράση της, αλλά «μία πολιτική κίνηση, μέσω της οποίας έγινε προσπάθεια να επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι».

Επίσης, ζήτησε την απαλλαγή των καυηγορουμένων και για το αδίκημα της νομιμοποπίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα αναφέροντας πως «δεν προέκυψε ότι ο υπό διερεύνηση τραπεζικός λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση κακουργήματος».

Όσον αφορά στο σκέλος της κατηγορίας που αφορά την χρήση της περιβόητης δικαστικής απόφασης, που είχε αθωώσει τον Αρτ. Σώρρα από το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, η εισαγγελέας ζήτησε την παύση της ποινικής δίωξης λόγω παραγραφής, επισημαίνοντας «έχοντας την αθωωτική απόφαση του Η’ Μονομελούς άρχισε να διαδίδει μέσω των ανθρωπων του, που τον ακολουθούσαν, ότι ήταν ο από μηχανής θεός που θα έσωζε τη χώρα από τα δεινά της».