Εκτός ορίου η κόντρα της Ιταλίας με την ΕΕ με αφορμή τον προϋπολογισμό της χώρας, αλλά και τη στάση που τηρεί η Ρώμη στο προσφυγικό. Τίποτε ασφαλώς από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να κάνει εντύπωση στους ευρωκράτες των Βρυξελλών, αφού ο κυβερνητικός συνασπισμός Λέγκα-Πέντε Αστέρων δεν είχε κρύψει ποτέ την ατζέντα του.

Ο Λουίτζι ντι Μάιο, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εξαπέλυσε δριμύτατη επίθεση στις Βρυξέλλες, κατηγορώντας την ΕΕ ότι θέλει να ρίξει μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. «Το ευρωπαϊκό σύστημα και εκείνο των ΜΜΕ αποφάσισαν ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει το γρηγορότερο δυνατό. Όσο περισσότερο φέρονται με αυτό τον τρόπο, όμως, τόσο μας κάνουν πιο συμπαγείς» είπε ο Ντι Μάιο.

Μιλώντας στην εφημερίδα Corriere della Sera, o Ντι Μάιο (του Κινήματος των Πέντε Αστέρων) ήταν παραπάνω από κυνικός: «Ξέραμε ότι δεν θα αρέσουν στην ΕΕ τα μέτρα που λάβαμε, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή η Ευρώπη θα έχει τελειώσει σε έξι μήνες».

Ο ίδιος αναφερόταν στις Ευρωεκλογές του Μαΐου 2019, όταν -κατά την εκτίμησή του- θα γίνει πολιτικός σεισμός και θα καταδικαστεί οριστικά η λιτότητα.

Η κόντρα για τον ιταλικό προϋπολογισμό που μοιράζει χρήμα στους λιγότερο προνομιούχους Ιταλούς και ανεβάζει τον βασικό μισθό προκάλεσε τρόμο στις Βρυξέλλες, αφού ήταν εκτός στόχος. Μέχρι και ο (Ιταλός) πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, έσπευσε στη Ρώμη να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, μήπως και εκείνος με το θεσμικό του βάρος καταφέρει να τους αλλάξει γνώμη.

Μάταια όμως. Και αν ακόμα ο Ματαρέλα κατάφερε να πείσει το ιταλικό κυβερνητικό δίδυμο να επιλέξει έναν «ευρωπαίο-θεσμικό-τεχνοκράτη» υπουργό Οικονομικών, τον Τζιοβάνι Τρία, τώρα βλέπει τον ΥΠΟΙΚ να παρατηρεί σχεδόν αμέτοχος τις εξελίξεις. Όλοι γνωρίζουν ότι αν παραιτηθεί, θα έρθει στη θέση του ένας ευρωσκεπτικιστής, όπως ακριβώς ήταν το αρχικό σχέδιο των ηγετών των δύο κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού.

Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας από 99,8% του ΑΕΠ το 2007 έφτασε σήμερα στο 132,1% του ΑΕΠ ή αλλιώς 2,3 τρισεκατομμύρια ευρώ. Όσο για το περίφημο έλλειμμα: η κυβέρνηση κράτησε το 2,4% για το 2019, υπολογίζει 2,1% για το 2020 και στο 1,8% για το 2021. Η προηγούμενη βέβαια κυβέρνηση είχε δεμευθεί για 0,8% του ΑΕΠ. Τουλάχιστον τηρούν το όριο του 3% (του Συμφώνου Σταθερότητας) που όμως δεν φαίνεται να πείθει τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και τις διεθνείς αγορές. Φάνηκε άλλωστε αυτό την προηγούμενη εβδομάδα με την πορεία του Χρηματιστηρίου στο Μιλάνο.

Υπάρχει όμως και το άλλο μέτωπο. Η Ιταλία έχει εδώ και καιρό ξεκαθαρίσει -με πρωταγωνιστή τον ηγέτη της Λέγκα που είναι και υπουργός Εσωτερικών- ότι δεν δέχεται άλλους πρόσφυγες ή μετανάστες στα λιμάνια της. Και ας πρόκειται για ανθρώπους που βρίσκονται επί μέρες σε πλοία και η ζωή τους είναι σε κίνδυνο. Πολλά και απανωτά τα περιστατικά με σκάφη (που ναυλώνουν ΜΚΟ) και αναζητούν λιμάνι, αφού οι Ιταλοί δεν επιτρέπουν τον κατάπλου. Στο πλέον πρόσφατο περιστατικό, οι Αρχές αρνήθηκαν να επιτρέψουν σε 150 πρόσφυγες του πλοίου Diciotti να αποβιβαστούν στο λιμάνι της Σικελίας.

Ο Ματέο Σαλβίνι της Λέγκα απειλεί πλέον να κλείσει ακόμα και τα αεροδρόμια της χώρας, όπως έκανε με τα λιμάνια, προκειμένου να μην δεχτεί πίσω πρόσφυγες. 

«Aν κάποιος στο Βερολίνο ή στις Βρυξέλλες νομίζει ότι θα ξεφορτώσει στην Ιταλία δεκάδες μετανάστες με αυθαίρετες πτήσεις τσάρτερ, να ξέρει ότι δεν θα υπάρξει διαθέσιμο αεροδρόμιο. Θα τα κλείσουμε όπως κάναμε και με τα λιμάνια» είπε χαρακτηριστικά ο Ματέο Σαλβίνι σε ανάρτησή του, η οποία συνοδευόταν από φωτογραφία της Μέρκελ και του Γιούνκερ και τη φράση «αεροδρόμια κλειστά».

Κομισιόν και Βερολίνο «ψάχνονται» και αναζητούν λύση για να ηρεμήσουν τους Ιταλούς και να προλάβουν τα χειρότερα. Ο γνωστός για την αισιοδοξία (και το χιούμορ) του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δηλώνει ότι θα βρεθεί λύση.

Μιλώντας σε αυστριακές εφημερίδες, προσπάθησε να ρίξει τους τόνους. Ερωτηθείς αν υπάρχει κίνδυνος μιας δεύτερης Ελλάδας για την Ευρώπη τόνισε πως «αν έλεγα κάτι τέτοιο οι Ιταλοί θα αναστατώνονταν ξανά… Δεν συγκρίνω την Ελλάδα με την Ιταλία», πρόσθεσε, «πάρα τα υψηλά επίπεδα χρέους και το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα».

Επισήμανε τέλος ότι «έγκειται στους Ιταλούς διαμορφωτές πολιτικής να βρουν κανόνες και μέτρα που θα επιτρέψουν στη χώρα να παραμείνει εντός των συμφωνηθέντων δημοσιονομικών στόχων».

Ωραία τα λέει ο Γιούνκερ, μόνο που ο ίδιος σε λίγους μήνες θα αποχωρήσει από την Κομισιόν και αν συμβεί ο «σεισμός» στην Ευρωβουλή που προβλέπει ο Ντι Μάιο, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για τον διάδοχο του Λουξεμβούργιου πολιτικού στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Όσο για τους «Ιταλούς διαμορφωτές της πολιτικής» είναι οι εξής δύο: Ντι Μάιο και Σαλβίνι. Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει.