Εάν η έξοδος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από το υπουργείο Οικονομικών σήμανε το τέλος του γερμανικού δόγματος της λιτότητας, ο Όλαφ Σολτς θα είναι ο άνθρωπος που θα αναλάβει να διαμορφώσει το νέο πρόσωπο του Βερολίνου στην Ευρώπη.

Ο σημερινός δήμαρχος του Αμβούργου, που ετοιμάζεται να κάτσει στην καρέκλα του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς στη χώρα του. Όσοι τον γνωρίζουν κάνουν λόγο για έναν πραγματιστή και αξιόπιστο πολιτικό, που μιλά μόνο όταν χρειάζεται και εννοεί κάθε λέξη που λέει.

Έμπειρος στα οικονομικά, ο Σολτς θα παίξει κεντρικό ρόλο στις κρίσιμες ελληνικές διαπραγματεύσεις που θα πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες, γύρω από την έξοδο από το πρόγραμμα (με clean exit ή προληπτική γραμμή στήριξης), το καθεστώς εποπτείας για τα επόμενα χρόνια και τα νέα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, ο νέος «τσάρος» της γερμανικής οικονομίας αναμένεται να εφαρμόσει το μότο πάνω στο οποίο έχει χτίσει τη μακρά πολιτική καριέρα του: Οι πολιτικοί πρέπει να λύνουν τα προβλήματα, ένα βήμα τη φορά, και να μην μιλούν πολύ όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις. «Θέλω να επιτύχω κάτι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και όχι στις συνεντεύξεις», είχε πει παλαιότερα στους δημοσιογράφους. Στο παρελθόν, όταν συμμετείχε σε κρίσιμες συνομιλίες, ο Σολτς απέφευγε πάντα να μιλά στους δημοσιογράφους. Στα διαλείμματα των διαπραγματεύσεων, όταν όλοι οι άλλοι πολιτικοί έφτιαχναν «πηγαδάκια» με τους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους, εκείνος βρισκόταν σε μια γωνιά μόνος του, και έπινε τον καφέ του.

«Ο Σολτς είναι ξεκάθαρος, αξιόπιστος, μιλά μόνο όταν πρέπει και εννοεί αυτά που λέει», έλεγε παλαιότερα για αυτόν στη Handelsblatt ένας συνάδελφός του στο SPD.

Προερχόμενος από μία εύπορη οικογένεια, ο Σολτς γράφτηκε στο SPD όταν ακόμα βρισκόταν στο σχολείο. Σπούδασε νομική, με ειδίκευση στο εργατικό δίκαιο και κατέλαβε το πρώτο του δημόσιο αξίωμα το 2001, ως υπουργός Εσωτερικών του Αμβούργου. Τον τελευταίο καιρό συγκρούστηκε με τον επικεφαλής του SPD Μάρτιν Σουλτς λόγω των πολύ κακών επιδόσεων του κόμματος στις εκλογές, όμως φαίνεται ότι οι τεταμένες σχέσεις των δύο ανδρών δεν στάθηκαν εμπόδιο στην υπουργοποίησή του.