Με τέσσερα Όσκαρ βραβεύτηκε η ταινία «Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο» (All Quiet on the Western Front) που βασίζεται στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του 1928 του Γερμανού μυθιστοριογράφου Έριχ Μαρία Ρεμάρκ.

Στην 95η τελετή των Όσκαρ, το αντιπολεμικό δράμα διεκδίκησε 9 βραβεία για  Καλύτερη Ταινία, Διασκευασμένο Σενάριο, Μουσική, Φωτογραφία, Σκηνογραφία, Ξενόγλωσση ταινία, Οπτικά Εφέ, Ήχο, Κομμώσεις και Μακιγιάζ. Στο τέλος, κέρδισε Όσκαρ για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, φωτογραφία, σκηνογραφία και μουσική.

Η ιστορία ακολουθεί την πορεία ενός 17χρονου Γερμανού στρατιώτη στο Δυτικό Μέτωπο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η αρχική ευφορία, μετατρέπεται σε απόγνωση και φόβο, καθώς οι στρατιώτες μάχονται για τη ζωή τους και ο ένας για τον άλλον στα χαρακώματα. Σκηνοθέτης του φιλμ είναι ο Έντβαρντ Μπέργκερ και τους πρωταγωνιστικοί ρόλους έπαιξαν οι Φέλιξ Κάμενερ, Άλπρεχτ Σχουχ και Άαρον Χίλμερ.

Το «All Quiet on the Western Front» κυκλοφόρησε στο Netflix στις 28 Οκτωβρίου του 2022, μία συμβολική ημερομηνία και για την Ελλάδα με την επέτειο του «Όχι». Σκηνοθέτης είναι ο έμπειρος Έντουαρντ Μπέργκερ, διεκδικώντας για το φιλμ το πρώτο Όσκαρ της καριέρας του.



Remake

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για το remake της ταινίας που προβλήθηκε το 1930.  Το φιλμ βραβεύτηκε και τότε με το Όσκαρ για την καλύτερη ταινία. Επειδή εκείνη την εποχή πολλές κινηματογραφικές αίθουσες ακόμα δεν είχαν εξοπλιστεί με την τότε καινούργια τεχνολογία, το έργο κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις. Μία με ήχο και μία ως βουβή ταινία. Το 1991 η ταινία χαρακτηρίστηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η αρχική εκδοχή της ταινίας του 1930 που βασίστηκε στο βιβλίο, είχε απαγορευτεί τότε στη Γερμανία. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η αίθουσα Μότσαρτ του Βερολίνου υποδέχτηκε μια δεύτερη προβολή του φιλμ, ενώ το μυθιστόρημα είχε γίνει ήδη διεθνές μπεστ σέλερ.

Όταν όμως ξεκίνησε η ταινία, ο Γιόζεφ Γκέμπελς, οδήγησε μια ομάδα εξτρεμιστών στην αίθουσα, που σκόρπισαν τον πανικό. Αναφερόμενος στο γεγονός στο ημερολόγιό του αργότερα, ο Γκέμπελς έγραψε: «Μέσα σε δέκα λεπτά, ο κινηματογράφος έμοιαζε με τρελοκομείο».