Η Μαρίν Λεπέν και ο Εμανουέλ Μακρόν -οι πρωτοπόροι για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους- είδαν τα κόμματά τους να υφίστανται δραματική ήττα την περασμένη Κυριακή, αποτυγχάνοντας και οι δύο να αποκτήσουν τον έλεγχο έστω μιας περιοχής στον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών.

Αντίθετα, οι συντηρητικοί αντίπαλοί τους, οι Ρεπουμπλικανοί («Les Républicains» - LR) κατάφεραν να ενδυναμωθούν σημαντικά.

Αυτά είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις περιφερειακές εκλογές, σύμφωνα με το Politico.

1. «Λαβωμένη» η Μαρίν Λεπέν

Η Λεπέν, της οποίας το κόμμα Εθνικό Μέτωπο (RN) υπέστη μια σειρά από συντριπτικές ήττες στον πρώτο γύρο των εκλογών, έστρεψε όλες τις ελπίδες της προς τη νότια περιοχή της Προβηγκίας-Άλπεων-Κυανής Ακτής, ωστόσο, ο υποψήφιός της, Τιερί Μαριανί, έχασε.

Οι σύμμαχοι της Λεπέν σε άλλες περιοχές έχασαν επίσης από υποψήφιους από τα κυρίαρχα κόμματα της Αριστεράς ή της Δεξιάς, χάνοντας έδαφος από τις τελευταίες περιφερειακές εκλογές, το 2015.

Η πενιχρή προσέλευση για τις περιφερειακές εκλογές - μόνο το ένα τρίτο των Γάλλων ενήλικων πήγε να ψηφίσει την Κυριακή - ευνόησε αντ’ αυτού τους 13 Σοσιαλιστές και συντηρητικούς υποψήφιους που έδωσαν «μάχη» για τα περιφερειακά συμβούλια.

Μιλώντας μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων, η Λεπέν είπε ότι οι εκλογές αποκάλυψαν μια «βαθιά κρίση της τοπικής δημοκρατίας». Πρόσθεσε ότι «οι προεδρικές εκλογές εμφανίζονται περισσότερο από ποτέ ως εκλογές για να βοηθήσουν στην αλλαγή της πολιτικής».

Η αποτυχία του Εθνικού Μετώπου να κερδίσει οποιεσδήποτε περιοχές θα επηρεάσει την εκλογική προσπάθεια της Λεπέν κατά το επόμενο έτος - μια νίκη θα έδινε στην ακροδεξιά την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να κυβερνήσει, όχι μόνο να ασκήσει κριτική από το περιθώριο. Αλλά η Λεπέν αντιμετωπίζει επίσης μια βαθύτερη πρόκληση: Από τότε που ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος του πατέρα της, προσπάθησε να το κάνει πιο «mainstream», προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές. Αυτή η στρατηγική φαίνεται τώρα να είναι βαθιά ελαττωματική.

2. Υπό απειλή η διεκδίκηση επανεκλογής από τον Μακρόν

Η βραδιά των εκλογών δεν ήταν όμως άσχημη μόνο για τη Λεπέν, αλλά και για τον γάλλο πρόεδρο. Ο Μακρόν προσπάθησε πολύ για να μην εμπλακεί στις περιφερειακές εκλογές, απέχοντας από συνεντεύξεις Τύπου ή ομιλίες, αφού το κόμμα του «Η Δημοκρατία Μπροστά!» (La République En Marche - LREM) απέτυχε θεαματικά στον πρώτο γύρο, εξασφαλίζοντας μόλις το 11% των ψήφων.

Με μια πρώτη ματιά, ο Μακρόν δεν χρειάζεται να πανικοβληθεί. Η προσέλευση ήταν πολύ χαμηλή και οι τοπικές εκλογές κυριαρχούνται συχνά από τοπικά ζητήματα, ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τόσο ο Γάλλος πρόεδρος όσο και η Λεπέν παραμένουν τα φαβορί για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.
Ωστόσο, η κακή απόδοση του κόμματος του προέδρου αναμένεται να χτυπήσει… καμπανάκια. Κι ενώ ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός φαίνεται να είναι εκτός συζήτησης, θα υπάρξει πίεση να αντιδράσει κατά κάποιο τρόπο στα αποτελέσματα.

3. Οι συντηρητικοί ξαναβρίσκουν τον ρυθμό τους

Τα μεγάλα… θηρία της Γαλλίας, που επλήγησαν από την επέλαση του Μακρόν, φαίνεται να έχουν ξαναβρεί τους ρυθμούς τους. Η διατήρηση των περιφερειακών εδρών τους θα μπορούσε απλώς να δώσει στους «Les Républicains» τον επιπλέον στόχο που χρειάζονται για να προετοιμάσουν τη μάχη πριν από τον μεγάλο… αγώνα του επόμενου έτους.

Ο δύο φορές πρώην υπουργός Ξαβιέ Μπερτράντ έλαβε το 52,37% των ψήφων την Κυριακή – ποσοστό διπλάσιο από τον ανταγωνιστή του από το Εθνικό Μέτωπο. Ο πρόεδρος της περιφέρειας Ωβέρνης-Ρον-Αλπ, ο Λορέν Βοκιέ των Ρεπουμπλικανών (LR) και η πρόεδρος της ευρύτερης περιοχής του Παρισιού, η συντηρητική Βαλερί Πεκρές, διατήρησαν επίσης τις θέσεις τους με άνετα ποσοστά. Και οι τρεις είναι πιθανοί αντίπαλοι του Μακρόν και ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τις νίκες τους ως εφαλτήριο για να ξεκινήσουν τις… εκστρατείες τους για το Προεδρικό Μέγαρο.

4. Πολυπληθής και διχασμένη η πολιτική σκηνή

Οι περιφερειακές εκλογές δείχνουν μια πολιτική σκηνή στη χώρα που είναι πολυπληθής και διχασμένη.

Η εμφάνιση του LREM του Μακρόν, η ισχύς του Εθνικού Μετώπου και η διχόνοια στα αριστερά σημαίνει ότι δεν υπήρξαν ποτέ περισσότερες επιλογές για το εκλογικό σώμα. Στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού, οι ψηφοφόροι είχαν τέσσερις αριστερούς υποψηφίους για να διαλέξουν.

Σε επτά περιοχές, τέσσερις λίστες υποψηφίων έφτασαν στους υποψηφίους. Σε δύο περιοχές - τη Βρετάνη και τη Νέα Ακουιτανία - υπήρχαν πέντε διαφορετικά κόμματα για να διαλέξουν οι υποψήφιοι. Η τακτική ψηφοφορία σε αυτές τις εκλογές αποδείχθηκε εφιάλτης.